FAQ
Waarom moeten lassers en lasmethoden gecertificeerd worden?
Opdrachtgevers, aannemers, toezichthouders en constructeurs stellen steeds hogere eisen aan kwaliteit en waarborging. Daarnaast is productaansprakelijkheid een onderwerp waar bedrijven toenemend rekening mee moeten houden. Dit komt enerzijds door de grotere neiging om te claimen bij schade en/of letsel en anderzijds door de toenemende hoeveelheid en complexere regelgeving. Vanaf 1 juli 2014 moeten alle onderdelen van een dragende staalconstructie voorzien zijn van CE-markering volgens NEN-EN 1090. Vakbekwaamheid zal aantoonbaar gemaakt moeten worden door de lasmethode en de lasser te certificeren. Een lasdiploma en jaren werkervaring is niet meer voldoende. Hetzelfde geldt bij de productie van drukvaten conform EN ISO 9606/PED 2014/68/EU. De PED is een richtlijn voor het ontwerpen, fabriceren en beoordeling op veiligheid van drukapparatuur.
Hoe wordt een lasmethode goedgekeurd?
De meest gebruikelijke methode om een goedkeuring van de lasmethode te verkrijgen, is het uitvoeren van een procedureproef, zoals deze wordt beschreven in NEN EN ISO 15614. In eerste instantie wordt een voorlopige lasmethodebeschrijving opgesteld (pWPS). Deze wordt vervolgens gebruikt door een lasser van het bedrijf om te bewijzen dat ze in staat zijn om een gelaste verbinding te maken die voldoet aan de gespecificeerde eisen ten aanzien van de kwaliteit en de mechanische eigenschappen. Het rapport hiervan (de WPQR) is een verslag van het lassen en de beproeving van de uitgevoerde las.
Wat is een lasserskwalificatiecertificaat?
Een lasproef wordt uitgevoerd om de vaardigheid van de lasser te beoordelen en aantoonbaar te maken middels een certificaat. Met dit certificaat wordt aan opdrachtgevers aangetoond dat de lasser over de juiste vaardigheden beschikt om het laswerk uit te voeren.
Hoe gaat het in zijn werk?
De lasser maakt een procedureproef zoals beschreven in de lasmethodebeschrijving (WPS). Deze proef zal beoordeeld worden door een examinator en deze zal hiervan een rapportage schrijven. Vervolgens zal het werkstuk worden onderzocht door een erkend laboratorium volgens de geldende normen. Ook het laboratorium zal hiervan een rapportage schrijven. Uiteindelijk zal de certificerende instelling alle gegevens en rapportages verzamelen om deze te beoordelen op juistheid. Hierna zal er door de certificerende instelling een lasmethode- en/of lasserskwalificatie uitgegeven worden.
Wat is de casus?
Zoals aangegeven zullen er verschillende rapportages opgesteld moeten worden door verschillende organisaties en personen. Deze moeten voldoen aan de eisen van de geldende norm. Deze rapportages worden opgesteld in een eigen format van de verschillende organisaties. Echter de gegevens op deze rapportages zullen worden overgenomen door de certificerende instantie om uiteindelijk een certificaat af te geven. Dit geeft de volgende problemen:
-
•De doorlooptijd van het gehele proces is te lang
-
•Er worden en kunnen te veel menselijke fouten gemaakt worden tijdens het registeren of overnemen van gegevens
-
•Eerder gemaakte documenten zijn niet terug te vinden in de bestaande systemen (reproduceerbaarheid)
-
•Ingericht proces is fraudegevoelig
-
•Proces is onoverzichtelijk
-
•Het toetsen aan de norm is een monnikenwerk
-
WeldID zal een platform creëren waarop het gehele proces van certificeren wordt vastgelegd. De verschillende stakeholders zullen hun rapportages en vastlegging van gegevens invoeren op het platform waardoor menselijke fouten tot een minimum beperkt worden. Het platform plaatst zichzelf daardoor precies in het pijnlijke punt van het lasproces: waarborging, reproduceer- en verifieerbaarheid. Het platform wint vooral met de focus op het digitaliseren en automatiseren van een proces wat omringt is door ingewikkelde normen.